H.A. Reus stamde uit een familie van bouwkundigen. Het was dus niet verwonderlijk dat ook hij besloot een opleiding in die richting te gaan volgen. Aan de Rotterdamsche Academie groeide hij uit tot een van de betere leerlingen. Hij studeerde af bij professor H. Evers, waarna hij zich in Dordrecht vestigde.
Eén van zijn eerste bouwwerken (een vrijstaand blok van tien woningen aan de Toulonselaan in Dordrecht) ontwierp hij nog samen met zijn vader, J. N. Reus. Dat was in 1896. In de jaren die volgden, werkte hij zijn opdrachten alleen uit. Tot 1917, het jaar waarin van Bilderbeek en Reus besloten zich te associëren, heeft hij in Dordrecht tal van bouwwerken ontworpen. Enkele voorbeelden daarvan zijn de Twentsche Bank aan het Scheffersplein, de Merwehoeve aan de Vrieseweg, Veilinghuis Mak aan de Visstraat en de Remonstrantse kerk aan de Cornelis de Wittstraat.
Buiten Dordrecht maakte hij vooral naam op het vlak van Restauraties. De torens van Woudrichem en Kruiningen en de N.H. kerk van Waalwijk zijn onder zijn leiding opgeknapt. Het was op voordracht van het Rijksinstituut voor monumentenzorg geweest dat hij met deze projecten werd belast. "Juist in deze restauratiewerken, die zoveel beheersching en zelfverloochening van den architect vorderen, bleek Reus' technische bekwaamheid, zijn gevoelig kunstenaarschap en zijn volkomen toewijding tot een aanvaarde opdracht." Memoreerde een Dordtse krant de dag na het overlijden van bouwmeester Reus op 24 oktober 1935.
Naast zijn werk wijdde Reus zich aan de kunst. Zo was hij mede-oprichter van de Dordtsche Kunstkring (in 1899) en bestuurder van Dordrechts Museum, museum Oud-Dordrecht (nu museum van Gijn) en Teekengenootschap Pictura.